MHP Milletvekili Sefer Aycan denince ilk aklıma gelen üç şey var:

1-Daha önceki seçimde seçilecek yeterli oyu alamayınca, “Hakkımı Maraşlılara helal etmiyorum” gibi o absürt, saçma ve sefil sözü…

2-Haddini aşan sözlerinden dolayı bir gecede genel başkan yardımcılığı görevinden azledilmesi…

3-AEL Termik Santral baca filtresi hakkında TBMM’de aleyhte basın toplantısı düzenleyip, ertesi günü aldığı emir doğrultusunda lehte oy vermesi…

Bizimkisi (bizimkisinden kastımız, bu kentin vekili olması) yine bir gafa imza atmış.

Önce şunu belirtelim. Resmi yazışmalarda devletin genel kuralı şöyledir;

Üst, ast’a yazılı bir talimat verirken “rica” eder. Yani bu bir emirdir.

Ast, üst’e bir yazı yazıyorsa “arz” eder. Yani bu bir izin istemedir.

Gayrıresmi, yani ast üst ilişkisi olmadan herhangi bir yazı yazılıyorsa da burada “nezaket kuralları” uygulanır ve bir talep varsa “… yapılması hususunda emir ve müsadelerinize sunarım” gibi benzeri bir cümle kullanılır.

Ayrıca “rica”nın kişiler arasında karşılıklı diyalogda kullanılmasında da bir beis yoktur.

DEVLET ADABINA UYMAZ SEFER BEY!

ŞİMDİ konuya geçelim.

Geçen hafta içi gazetelerde okumuşsunuzdur. MHP Kahramanmaraş milletvekili ve komisyon kâtibi Sefer Aycan, Büyükşehir Belediye Başkanlığı’na kendi antetli kağıdına yazılan bir dilekçe ile başvurarak, belirttiği bazı kişilerin adlarının sokak isimlerine verilmesini talep ediyor.

Edebilir, zira sokaktaki sarı çizmeli Memmed ağanın veya bizim deli sandığımız Talat’ın bile hakkı var böyle bir talebe, buraya kadar normal…

Ancak…

Ancak normal olmayan, hem de akademik bir ünvana sahip olan bir şahsın, devlet adabına uymayan yazı şeklidir.

Sefer Bey!      

Büyükşehir Belediye Başkanı senin ast personelin falan değil!

Devlet adabında “rica” bir emir niteliğindedir, bir “talimat” kip’idir. Konum olarak sizin böyle bir yetkiniz de hakkınızda yok, önce bunu öğrenmelisiniz!

Siz şu anda Büyükşehir Belediyesine bunu sadece bir öneri veya talep olarak arzedebilirsiniz, o kadar!

Vesselam, normal hayatta “nezaket”, devlet hayatında “adab” çok önemlidir.

Aklıma gelen şu sözle nokta koyalım: “Yahu bu ülkede profesör ünvanı alabilmek bu kadar kolay mı?”