Maraş Times

BİR yanında Ak Parti İl Başkanı Ömer Bilal Debgici, bir yanında Onikişubat İlçe Başkanı Mücahit Kara…

Ardından Genel Başkan Yardımcısı Mahir Ünal, Büyükşehir Belediye Başkanı Hayrettin Güngör ve Dulkadiroğlu Belediye Başkanı Necati Okay…

Dün çıktı basının karşısına ve adeta meydan okudu Onikişubat Belediye Başkanı Hanefi Mahçiçek; “Benim çocuklarıma bırakacağım en büyük miras onurdur” dedi.

Hanefi Beyi 25 yıldır tanırım, hiç bu kadar kırgın, hiç bu kadar üzgün, hiç bu kadar duygusal görmemiştim.

“Bu kadar hizmet yap, ondan sonra da teşekkür alacağına akılalmaz çirkin ithamlarla karşı karşıya kal” haleti ruhiyesindeydi.

Kamuoyunda konuşulan bütün iddia ve ithamlara tek tek, satır satır cevap verdi.

Genel olarak alçak bir ses tonu ile konuşsa da, zaman zaman adeta “işte herşey devletimin tüm denetim mekanizmalarından geçmiş” dercesine yükseldi.

Partisinin sloganında olduğu gibi; “Durmak yok, yola devam” diyordu ama haketmediği ithamlar karşısında da kırgındı, üzgündü.

Hepsinin her türlü denetiminden, incelemesinden, araştırmasından geçmiş, şeffaf…

YAŞAMINA 46 yıllık devlet hizmetini sığdırmış, devlet teşviklerinin “t”sinin bilinmediği günlerde “Kahramanmaraş çırçırcısını sanayici yapmış”, çok kısa süreli Kahramanmaraş belediye başkanlığı döneminde Karasu gibi bir nimeti halkına sunmuş, Kahramanmaraşspor vesilesiyle kente bir heyecan getirmiş, BOTAŞ Genel Müdürlüğü döneminde zamanın güçlü siyasi figürü Ali Doğan’la beraber Kahramanmaraşlı’yı doğalgazla tanıştırmış, beş yıllık Onikişubat kaptanlığında o dinlenme bilmeyen ekibiyle beraber akla hayale gelmeyecek hizmetlerle adından sözettirmiş, -Kahramanmaraşlı daha henüz farkında olmasa da- EXPO gibi bir dünya devi organizasyonu, hem de bir ilçe belediyesi olarak bu kente getirebilmiş…

Bana kalırsa naçizane fikrim; Yürüyen, koşan, hatta şahlanan bu atın başına vurmayalım, dedikoduyu, gıybeti, birbirimize burun kıvırma huyunu bırakalım, destek verelim, şevkini kırmayalım, velhasıl kaybetmeyelim bu adamı!

KUMAŞLARIN EFENDİSİ!

YİRMİ yıl önce onu ilk kez, bu sütunların yazarınında içinde bulunduğu Doğru Yol Partisi’nde tanımıştım.

Farklı biriydi.

Maraş standartlarının üstünde bir bilgi ve görgüye sahipti.

Eminim “İstanbul beyefendisi” deyimini, onu görmedikleri için demişlerdir, zira görüp tanısalardı, o deyim “Maraş beyefendisi” olurdu.

Bulunduğu sektörde geri kalmamak adına halen Milano, Amsterdam, Paris vs. vs. dünyayı geziyor.

Hasbelkader terzi olmuş da, işine devam ediyor gibi basite indirgenemeyecek birisi.

İşine, eşine olduğu gibi aşık.

Onu bir cümleyle anlat deseler, “insana, doğaya, çiçeğe böceğe, aşık olmanın ötesinde bütün varlıklara saygılı bir beyefendi.” derim.

Yani nesli gittikçe tükenen cinsten.

Sektöründe gelişime, ARGE’ye çok önem veriyor, yıllardır meslektaşlarının da dünyaya ayak uydurabilmesinin mücadelesi içinde.

Kumaşı bir bebeğin pürüzsüz tenini sever gibi seviyor, ne sıklıkta dokunduğuna, hangi iklimde ne şartlarda pamuktan raflara geldiğinin analizini yapıyor.

Popüler deyimle ben, bu nedenle ona “Kumaşların efendisi” diyorum.

Önceki gün ayaküstü konuştuğumuz Büyükşehir Belediye Başkanı Hayrettin Güngör ile daha önce yazdığım bir yazı ile alakalı konuşurken, “Ben uzun yıllardır elbise diktirmek için Maraş’a gelir İhsan Kurtar Beye giderim…” dediğinde aklıma geldi İhsan Ağabey…

Büyüklerimiz, “Marifet, iltifata tabii” derler. Bu misal, bende bugün bu vesile ile Allah sağlıklı sıhhatli, uzun ömürler versin, İhsan Kurtar (Kardeşler Konfeksiyon) ağabeyin kulaklarını çınlatmak istedim.