O belki başkaları için iyi ya da kötü ‘devlet adamı’ olabilir ama benim için hepsinden öte bir “BABA” idi ve üzerimde büyük emeği olan bir güzel insandı.

Gerek muhalefet liderliği döneminde ve gerekse hem Başbakanlık hem de Cumhurbaşkanlığı döneminde hep yanındaydım. Daha 19 yaşında, Başkent’te DYP’yi takiple görevli ‘çiçeği burnunda’ bir gazeteci iken gençlik kollarında görevlendirmişti.

Günümüzün CHP Milletvekili İlhan Kesici ile ilk tanıştırırken, “Yener çifte kavrulmuş İlhan Bey. Hem gazeteci hem de Doğru Yolcu” demişti.

Cumhurbaşkanlığı görevi bittikten sonra da bugüne kadar Güniz Sokağı yol edip, her yeni bir başlangıcımda gidip elini öpüp hayır duasını almıştım.

Baba Güniz Sokaktaki konutta sadece beni değil, beraberimde götürdüğüm bir çok dostumu arkadaşımı ağırlayıp, ilgisini alakasını göstermiştir.

Geçen dönemin Adalet Bakan Yardımcısı, milletvekili Veysi Kaynak, yine milletvekilleri Ali Sezal ve Fatih Arıkan, Eski KMSOB Başkanı A.Kadir Arifioğlu ve tüm oda başkanları, Selahattin Türkkahraman, Eski Ülkü Ocakları Başkanı Vedat Demirbağ, gazeteci arkadaşlarım Devrim Başer, Kemal Sayın, Şükrü Nalkesen ve Abid Vanlı ilk aklıma gelenler…

Hatta sevgili Abid Vanlı’yı üçüncü götürüşümde bir hediye vermişti de, ardından da “Yener kadar kıdemin olsun da fötr şapka da alacaksın…” diye espri yapmıştı.

4 ay kadar Ankara’ya gidemediğimde Av. Hasan Belli abiye sorardı, “Yener nerede?” diye. Ben gittiğimde de Hasan Abiye özellikle selam iletirdi.

Tövbe haşa hiç birimiz Peygamber değiliz. Topraktan gelip, toprağa gidecek fanileriz ve tıpkı Orhan Gencebay’ın şarkısında söylediği gibi “Hatasız kul olmaz’ misali elbette sevaplarımızın yanı sıra günahlarımız olabilecek, elbette hatalarımız da olacak.

Demirel’de bir faniydi, günü gelip geldiği toprağa göçecekti ve öyle de oldu, bu sütunların yazarının doğum günü olan 17 Haziran’da ebediyete intikal etti, Hak’ka yürüdü.

Allah gani gani rahmet eylesin, mekânı cennet olsun inşallah…

En yakınlarımın okulunu, askerliğini soracak kadar dostuna ilgi dolu bir insandı.

Onunla ilgili belki yüzlerce anım var ancak şu anda bu kadarcık yazıyı bile yazamayacak kadar içim dolu ve üzgünüm.

Ona son görevimi yapmak üzere yola çıkıyorum ve Isparta İslamköy’e gidiyorum.

Dinimizin de emridir; “Ölülerinizi hayırla yadediniz…”

Hem dünyanın hem Türkiye’nin zor yıllarında bu ülkeye çok büyük hizmetler etmişti ve daha bir ay öncesine kadar da hâlâ ülke meseleleriyle ilgiliydi.

Bu sütunların yazarının doğum gününde, mübarek günün arefesinde Hak’ka yürüdü.

Allah gani gani rahmet eylesin, mekânın cennet olsun BABA…

Henüz Yorum Eklenmemiştir !